Πολλά παραμύθια έχουν παρελάσει στη σκηνή του Κουκλοθέατρου Αθηνών. Ανάμεσά τους είναι η Σταχτοπούτα, η Κοκκινοσκουφίτσα, ο Κοντορεβιθούλης, η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, ο Παπουτσωμένος Γάτος, η Βοσκοπούλα με τη Ρόκα, η Μηλιά του Βασιλιά, η Κυρά Μαριώ η Αλεπού, η μικρή Σειρήνα, το Τσίρκο του Τελάλη, ο Μαγικός Καθρέφτης, η Δροσούλα, το Λιοντάρι και το Ποντίκι και πολλά άλλα.

Οι κούκλες που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι πάνω από 300 και βρίσκονται στο εργαστήρι της Ελένης Θεοχάρη - Περάκη (Μουσείο Μπενάκη). Στο Θεατρικό Μουσείο βρίσκονται οι πρώτες κούκλες του “Κουκλοθέατρου Αθηνών”, όπως επίσης και πολλά ιστορικά στοιχεία. Το ίδιο και στο Πελοποννησιακό Λαογραφικό Μουσείο στο Ναύπλιο.

Οι κούκλες του κουκλοθέατρου είναι κατασκευασμένες με εφημερίδα και κόλλα, άλλες από πανιά και ευτελή υλικά, άλλες με πιο σύγχρονα υλικά, όπως φελιζόλ, σφουγγάρι, κλπ. Πολύ εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει την προσεγμένη δουλειά και την υψηλή αισθητική δημιουργία.

Όλες οι κούκλες των ελληνικών λαϊκών παραμυθιών είναι ντυμένες με στολές, αντίγραφα με όλες τις λεπτομέρειες από τη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη, από τη συλλογή της Δώρας Στράτου και από το Λαϊκό Μουσείο Θεσσαλονίκης.Αυτό δείχνει την προσπάθεια διατήρησης της παράδοσης μέσα από ποιοτικά αξιόλογα αντικείμενα, υποδηλώνει όμως κυρίως το σεβασμό στην παιδική ηλικία. Το παιδί δέχεται ένα οπτικό ερέθισμα, το οποίο δεν πρόκειται να αξιολογήσει τη δεδομένη στιγμή, αλλά πολύ αργότερα.

Η Ελένη Θεοχάρη-Περάκη και οι: Έπη Πρωτονοταρίου και Ανθούλα Ξανθού ως ζωγράφοι άφησαν ένα σπουδαίο εικαστικό έργο, ενώ τα κείμενα της Ελένης Κοτσίρη διακρίνονται για την ευελιξία, το κέφι και την αμεσότητά τους. Η Κεούλα Κατσούρη ήταν υπεύθυνη για τις δημόσιες σχέσεις.

Την τελευταία σταθερή ομάδα νέων του κουκλοθέατρου αποτελούσαν η Αντιγόνη Παρούση, η Έμυ Μπαντούνα, η Αλεξάνδρα Σακελαροπούλου, η Μαριλένα Ξανθού, η Δήμητρα Κουμαντακη.